ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಕಂಟ್ರಿ: ಪ್ರವಾಸ ಪುರವಣಿ-೦೭

ಝಿಯಾನ್ ಕಣಿವೆಯಲಿ ಕುಣಿಯುವ ವರ್ಜಿನ್....
ಯೂಟಾ ರಾಜ್ಯ
ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೨, ಬುಧವಾರ

ಬೆಳಗ್ಗೆ ಆರಾಮಾಗಿಯೇ ಎದ್ದೆವು. ಕಾರನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹಿಂದಕ್ಕೆ- ಪುಟ್ಟ ಕರೆಂಟ್ ಕಂಬದ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ತಂದು ನಿಲ್ಲಿಸಿಕೊಂಡು, ಇನ್ನೊಂದೆರಡು ಬ್ಯಾಟರಿಗಳನ್ನು ಚಾರ್ಜಿಗಿಟ್ಟರು. ಬೆಳಗಿನ ಕೆಲಸಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಮುಗಿಸಿ, ಸುತ್ತಮುತ್ತಲ ಒಂದಿಷ್ಟು ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯೊಳಗೆ ತುಂಬಿಸಿಕೊಂಡು...

ಕ್ಯಾಂಪ್ ಬದಿಯಲಿ ರಾತ್ರೆಯೆಲ್ಲ ಲಾಲಿ ಹಾಡಿದ ವರ್ಜಿನ್ ನದಿ

ಟೆಂಟ್ ಬಿಚ್ಚಿ, ಹೊರಟಾಗ ಒಂಭತ್ತೂಮುಕ್ಕಾಲು. ಮೊದಲು ವಿಸಿಟರ್ ಸೆಂಟರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಒಳಗೆ ಹೋಗುವ ಬಸ್ ಹಿಡಿದಾಗ ಹತ್ತೂ ಇಪ್ಪತ್ತು. ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಈ ಬಸ್ಸುಗಳಲ್ಲೇ ಕಣಿವೆಯೊಳಗೆ ಹೋಗಬೇಕು. ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ತಂತಮ್ಮ ಕಾರುಗಳಲ್ಲಿ ಹೋಗಬಹುದು. ವಿಸಿಟರ್ ಸೆಂಟರಿಂದ ಎಂಟೂವರೆ ಮೈಲು, ಹೈವೇಯಿಂದ ಒಳಗೆ ಆರೂಕಾಲು ಮೈಲು ಈ ಕಣಿವೆಯ ಕೊನೆಯ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಕಣಿವೆಯ ಒಂದು ತುದಿಯವರೆಗೆ ಮೈಲುದ್ದದ ಕಾಲುಹಾದಿಯಿದೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಬರೀ ನದಿಯಷ್ಟೇ... ಸಾವಿರಾರು ಅಡಿಗಳೆತ್ತರದ ಬೆಟ್ಟಗಳ ನಡುವಿನ ಹತ್ತಿಪ್ಪತ್ತು ಅಡಿ ಅಗಲದ ಕಣಿವೆಯೊಳಗೆ. ಬೇಸಗೆಯಾದ್ದರಿಂದ ಹಲವೆಡೆ ಪಾದ ಮುಳುಗುವಷ್ಟೇ ನೀರಿದ್ದ ಕಾರಣ ಹಲವರು ನೀರಿನಲ್ಲೇ ನಡೆಯುತ್ತಾ ಕಣಿವೆಯೊಳಗೆ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದರು.

ಹಾಡುವ ನಲಿಯುವ ತಂಪಾದ ವರ್ಜಿನ್

ಪಾರ್ಕಿನ ರೇಂಜರುಗಳು ಇದನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಕಾರಣ- ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಬಂದುಬಿಡಬಹುದಾದ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ನೆರೆ (ಫ್ಲಾಶ್ ಫ್ಲಡ್). ಈ ಕಣಿವೆಯಲ್ಲಿ ಅಳಿಲುಗಳಿಗೆ ಭಯವೇ ಇಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತಿಂಡಿಯೇನಾದರೂ ಇದ್ದರೆ ಮೈಮೇಲೆಯೇ ಬರುವಂತೆ ಬರುತ್ತವೆ. ಖಾಲಿ ಕೈ ತೋರಿದರೂ ಏನಾದರೂ ಸಿಗಬಹುದೆಂದು ಹಿಂಗಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಬೆರಳಿನ ತುದಿಯನ್ನೇ ನಿರುಕಿಸುತ್ತಾ ತಿರುಗುತ್ತವೆ. ಹೀಗೊಂದು ಅಳಿಲನ್ನು ಖಾಲಿ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹತ್ತು-ಹನ್ನೆರಡು ನಿಮಿಷ ಆಡಿಸಿದಾಗ ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಲ ಜನರಿಗೆ ಪುಕ್ಕಟೆ ಮನರಂಜನೆ. ನನಗೋ ಮೋಜು, ಆ ಅಳಿಲಿನ ನಿರ್ಭಯ ಮತ್ತು ತಿಂಡಿಯಾಸೆ ಕಂಡು. ಕೊನೆಗೂ ಅದಕ್ಕೇನೂ ಕೊಡದೆ ಬೆನ್ನು ಹಾಕಿ ಬಂದಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮುಯ್ಯಿಯೆಂಬಂತೆ, ನಾನು ನೀರ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಒಂದಳಿಲು ನನ್ನ ಬ್ಯಾಕ್ ಪ್ಯಾಕ್ ಒಳಗೇ ಇಳಿಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದ್ದು ಅವುಗಳು "ಮಾನವ ತಿಂಡಿಗೆ" ಹಂಬಲಿಸುವುದನ್ನೂ ತಮಗಾಗಿ ತಿನಿಸು ಹುಡುಕಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಕದಿಯಲು ಕಲಿತಿರುವುದನ್ನೂ ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟಿತು.

ಬ್ಯಾಕ್ ಪ್ಯಾಕ್ ಬಳಿಗೆ ತಿಂಡಿಕಳ್ಳ

ಅಚ್ಚರಿ, ಮೋಜು, ಬೇಸರ... ಎಲ್ಲವೂ ಒಟ್ಟಿಗೇ.

ಅಲ್ಲೇ ಆಚೆಗೊಂದು ಪುಟ್ಟಳಿಲು, ಯಾರೋ ತಿಂದೆಸೆದಿದ್ದ ಬಾಳೆಹಣ್ಣಿನ ಸಿಪ್ಪೆಯನ್ನು ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿತ್ತು. ನಾನು ಓಡಿಸಿದ ಈ ಪುಂಡ ಇಲ್ಲಿಂದ ಓಡಿ, ಆ ಪುಟಾಣಿಯನ್ನು ಬೆದರಿಸಿ ಬಾಳೆಹಣ್ಣಿನ ಸಿಪ್ಪೆಯನ್ನು ತಾನು ಮೆಲ್ಲತೊಡಗಿತು. ಪುಟಾಣಿ ಎಲ್ಲೇ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಕಾದಿದ್ದು, ಪುಂಡ ಅತ್ತ ಹೋದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಬಂದು ಸಿಪ್ಪೆಯನ್ನು ಹುಡುಕಾಡಿ ಚೂರುಗಳನ್ನು ಸವಿಯಿತು. ಇವು ಹೀಗೇ ಇದನ್ನೇ ಕಲಿಯುತ್ತವೆಯೇ ಹೊರತು ತಮಗಾಗಿ ಮರ-ಗಿಡ-ಬಳ್ಳಿಗಳಿಂದ ಹಣ್ಣು-ಕಾಯಿಗಳನ್ನು ತಿನ್ನಲು ಕಲಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ. "ವನ್ಯಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಏನೂ ತಿನ್ನಿಸಬೇಡಿ. ಅವುಗಳನ್ನು ವನ್ಯವಾಗಿಯೇ ಇರಲು ಬಿಡಿ" ಎನ್ನುವ ರೇಂಜರುಗಳ ಮೊರೆ ಎಷ್ಟು ಸತ್ಯ ಅನ್ನಿಸಿತು.



ಟೆಂಪಲ್ ಆಫ್ ಸಿನವಾವ ಎನ್ನುವ ಈ ಕೊನೆಯ ತಾಣದಿಂದ ಬಸ್ ಹಿಡಿದು ಹಿಂದಿರುಗುತ್ತಾ ಝಿಯಾನ್ ಲಾಡ್ಜ್ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿಳಿದು ಅಲ್ಲಿಂದ ಎಮರಾಲ್ಡ್ ಪೂಲ್ ಟ್ರೈಲ್ ಹಿಡಿದೆವು. ಲೋವರ್ ಮತ್ತು ಮಿಡಲ್ ಪೂಲ್ ನೋಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೊಳಗಿನ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಖಾಲಿ.

ನಡುವಿನ ಕೊಳದಿಂದ ಕೆಳಗಿನ ಕೊಳಕ್ಕೆ ಜಾರುವ ಧಾರೆಯ ಹನಿಹನಿಹನಿ

ನಡುವಿನ ಕೊಳ

ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಅಡಗಿದೆಯಂತೆ ಮೇಲಿನ ಎಮರಾಲ್ಡ್ ಪೂಲ್

ಬೇಸಗೆಯಲ್ಲಿ ವರ್ಜಿನ್
ಇದೇ ನೋಟ ಹಿಮ ತುಂಬಿದ ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ, ಹೇಗಿತ್ತು ನೆನಪಿದೆಯಾ?
ಪುರವಣಿಯ ಮೊದಲ ಪೋಸ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಚಿತ್ರ ನೋಡಿ...

ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಲಾಡ್ಜ್ ಹತ್ರ ಬಂದು ಬಸ್ ಹಿಡಿದೆವು. ಕೋರ್ಟ್ ಆಫ್ ಪಾಟ್ರಿಯಾರ್ಕ್ಸ್ ಅನ್ನುವೊಂದು ತಾಣಕ್ಕೊಂದು ಭೇಟಿಕೊಟ್ಟು...

"ಗ್ರೇಟ್ ವೈಟ್ ಥ್ರೋನ್" - ಅಮೆರಿಕದ ಎರಡನೇ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಏಕಶಿಲೆಯಂತೆ ಇದು

ಮತ್ತೆ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ವಿಸಿಟರ್ ಸೆಂಟರಿನ ಹತ್ತಿರವಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಕಾರಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಗಂಟೆ ಮೂರೂ ಇಪ್ಪತ್ತು. ಡಬ್ಬದಲ್ಲಿನ ಅನ್ನಕ್ಕೆ (ರಟ್ಟನ್ನು ತೆಗೆದು ಪೊಟ್ಟಣವನ್ನು ಕಾರಿನ ಡ್ಯಾಶ್ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದರಿಂದ ಈಗ ಚೆನ್ನಾಗಿಯೇ ಬಿಸಿಬಿಸಿಯಾಗಿದ್ದ) ಎಮ್.ಟಿ.ಆರ್. ಅವಿಯಲ್ ಸೇರಿಸಿ ಊಟ ಮಾಡುವಾಗ ಉರೀತಿದ್ದ ಬಿಸಿಲಲ್ಲೂ ಹೊಟ್ಟೆ ಒಮ್ಮೆ ತಂಪಾಯ್ತು.

ನಂತರ ನಾಲ್ಕಕ್ಕೆ ಹೊರಟು, ಈಸ್ಟ್ ಗೇಟ್ ತನಕ...


...ಹೈವೇ ೯-ರಲ್ಲಿ ಮೇಲೆ ಹೋಗಿ ಬಂದೆವು...

ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕವರು...

ಝಿಯಾನ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ನಿನ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳಲ್ಲೊಂದು ಇಲ್ಲಿನ ಕೆಂಪು ರಸ್ತೆ. ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಈ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಪಾರ್ಕ್ ಒಳಗೆ ರಸ್ತೆಗಳೆಲ್ಲವೂ ಕೆಂಪು. ಇಲ್ಲಿಯ ಬಂಡೆಗಳನ್ನೇ ಪುಡಿಮಾಡಿ, ಸುತ್ತಲ ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಹೊಂದುವಂತೆಯೇ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ರಸ್ತೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.


ಇನ್ನೊಂದು ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯ- ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ತಿರುವುಗಳ ಒಂದು ಮೈಲಿಗೂ ಮೀರಿ ಉದ್ದದ ಸುರಂಗ. ಇದನ್ನು ಐದಾರು ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ, ಬೆಟ್ಟದ ಹೊರಮೈಯಿಂದ ಸುರಂಗ ಕೊರೆದು, ರಸ್ತೆಯಿರಬೇಕಾದ ಸುರಂಗವನ್ನು ಅತ್ತ-ಇತ್ತ ಕೊರೆದು ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಇದರ ಅಗಲ ಮಿತವಾದದ್ದು. ಆದ್ದರಿಂದ, ದೊಡ್ಡ ಆರ್.ವಿ.ಗಳು ಬಂದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಬಹಳಷ್ಟು ವಾಹನಗಳು ಬರುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಹಗಲಿನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಎರಡೂ ಕೊನೆಗಳಲ್ಲಿ ವಾಹನಗಳನ್ನು ನಿಲಿಸಿ, ಒಂದೇ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆಗೆ ಸಾಗುವಂತೆ ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದರಿಂದ ಸುರಂಗದೊಳಗೆ ಅಪಘಾತವಾಗುವುದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸುರಂಗದೊಳಗೆ ಎಲ್ಲೂ ನಿಲ್ಲುವಂತಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ್ದ ಹೊರ-ಸುರಂಗಗಳು ಈಗ ಈ ಸುರಂಗಕ್ಕೆ ಕೊರೆದ ಕಿಟಕಿಗಳಂತೆ, ಬೆಟ್ಟದಾಚೆಗಿನ ನೋಟದ ಹೊಳಹನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ. ಆದರೂ, ಗಂಟೆಗೆ ಮೂವತ್ತು-ಮೂವತ್ತೈದು ಮೈಲು ವೇಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗುವಾಗ, ಒಳಗಿನ ಕತ್ತಲ ಪರಿಸರದಿಂದ ಹೊರಗಿನ ಬೆಳಕ ಪ್ರಪಂಚ, ಇಷ್ಟಗಲದ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಎಷ್ಟು ಕಂಡೀತು? ಅದೂ ಚಾಲಕರ ಕಣ್ಣು ರಸ್ತೆಯ ಮೇಲೇ ಇರಬೇಕಾದ್ದು ಅನಿವಾರ್ಯ. ಅದರೂ ಅದೊಂದು ವರ್ಣಿಸಲಾಗದ ಕ್ಷಣ. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಅನುಭವ ಮೂಸೆಯೊಳಗೆ ಆಹ್ವಾನಿಸಿಕೊಂಡು ಪಶ್ಚಿಮದ ಗೇಟ್ ಮೂಲಕ ಹೊರ ಬಂದು, ಝಿಯಾನ್ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಪಾರ್ಕಿನ ಉತ್ತರ ಭಾಗವಾದ ಕೊಲೊಬ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಕಡೆ ಹೊರಟಾಗ ಗಂಟೆ ಐದೂವರೆ.


ಕೊಲೊಬ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಒಳಗೆ ಹೊಕ್ಕಾಗ ಆರೂಹತ್ತು...


ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ಒಂದೆರಡು ತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಸೂರ್ಯಾಸ್ತಕ್ಕೆ ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕಿನಾಟ ನೋಡಿ...

ಬಂಡೆಬೆಟ್ಟದ ಬಿರುಕಿನ ನಡುವೆಯೇ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಗಿಡಮರಗಳು: "ಹ್ಯಾಂಗಿಂಗ್ ವ್ಯಾಲಿ"

ಮೋಡಮರೆಯಿಂದ ಕಿರಣ ಚಿತ್ತಾರ

...ಮತ್ತೆ ಸೆಡಾರ್ ಸಿಟಿ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟಾಗ ಏಳೂಕಾಲು.

ರಾತ್ರೆ ಸೆಡಾರ್ ಸಿಟಿ ಹೋಟೆಲ್ ತಲುಪಿದಾಗ ಎಂಟೂಕಾಲು (ಜಿಪಿಎಸ್ ಈ ಊರಲ್ಲಿ ಕೈಕೊಡುತ್ತದೆ. ಡಿಸೆಂಬರಲ್ಲಿ ಬಂದಾಗಲೂ ಹಾಗೇ ಆಗಿತ್ತು. ಇಲ್ಲಿನ ಉತ್ತರ-ದಕ್ಷಿಣ-ಪೂರ್ವ-ಪಶ್ಚಿಮ ಮತ್ತು ಸಂಖ್ಯೆಗಳು ಮಿಶ್ರಿತ ವಿಳಾಸಗಳು ಸರಿಯಾಗಿ ಮ್ಯಾಪಿಂಗ್ ಆಗೋಲ್ಲವಂತೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಅರ್ಧಗಂಟೆ ಲೇಟ್ ನಾವು). ಬೇಕಾದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಮೇಲು ಮಹಡಿಗೆ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ, ಊಟ ಮಾಡಿ ಎಲ್ಲ ಪ್ಲಗ್ಗುಗಳಲ್ಲೂ ಕ್ಯಾಮರಾ-ಕ್ಯಾಂಕಾರ್ಡರ್ ಬ್ಯಾಟರಿಗಳನ್ನು, ಸೆಲ್ ಫೋನುಗಳನ್ನು, ಜಿ.ಪಿ.ಎಸ್., ಲ್ಯಾಪ್ ಟಾಪುಗಳನ್ನು ಚಾರ್ಜಿಗಿಟ್ಟು ಎರಡಾಟ ರಮ್ಮಿ ಆಡಿ ಮಲಗಿದೆವು.

(ಇಲ್ಲಿಗೆ ನಮ್ಮ ಟೂರಿನ ಐದು ದಿನಗಳು ಕಳೆದವಷ್ಟೇ. ಇನ್ನೂ ಐದು ದಿನಗಳ ತಿರುಗಾಟ, ಆರು ಸ್ಥಳಗಳ ವಿವರಣೆ ಬರಲಿವೆ. ಜೊತೆಗಿರುತ್ತೀರಿ ತಾನೆ?)

ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಕಂಟ್ರಿ: ಪ್ರವಾಸ ಪುರವಣಿ-೦೬

ಆಂಟಲೋಪ್ ಸ್ಲಾಟ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಎಂಬ ಅಚ್ಚರಿಯ ಕಣಿವೆ....
ಅರಿಝೋನಾ ರಾಜ್ಯ.
ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧ ಮಂಗಳವಾರ:

ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಉತ್ತರದಡದಿಂದ ಹೊರಟು ಪೇಜ್ ತಲುಪಿದಾಗ ಅಪರಾಹ್ನ ಎರಡು ಗಂಟೆ ನಲವತ್ತು ನಿಮಿಷ. ಅಲ್ಲೊಂದು ಗ್ಯಾಸ್ ಸ್ಟೇಷನ್ನಿನ ಬದಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದ ಅಂಗಡಿಯ ಹಣೆಯಲ್ಲಿ "ಆಂಟಲೋಪ್ ಸ್ಲಾಟ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಟೂರ‍್ಸ್" ಪಟ್ಟಿಯಿತ್ತು. ಒಳಗೆ, ಮೊದಲೇ ಅಂತರ್ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಕೊಂಡುಕೊಂಡು ಮನೆಗೆ ತರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಟೂರ್ ಟಿಕೆಟ್ ತೋರಿಸಿದೆವು. ‘ಮೂರು ಗಂಟೆಗೆ ಟೂರ್ ಶುರುವಾಗತ್ತೆ, ಇಲ್ಲೇ ಹೊರಗೆ ಗಾಡಿ ಬರತ್ತೆ. ಅಂಗಡಿಯೊಳಗೆ ಸುತ್ತಾಡುತ್ತಿರಿ’ ಅಂದ ಕೌಂಟರಿನವ. ಅಂಗಡಿಯೊಳಗೆ ಸುತ್ತಾಡುವ ಫಲ ಅವರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕೇ ಸಿಗತ್ತೆ, ಅದು ಅವರಿಗೂ ಗೊತ್ತು. ಅದನ್ನು ಮೀರುವ ಶಕ್ತಿಯಿಲ್ಲವೆಂದು ನಮಗೂ ಗೊತ್ತು. ಮೂರು ಗಂಟೆಗೆ ಎರಡು ನಿಮಿಷವಿರುವಾಗಲೇ ಕಂದುಬಣ್ಣದ ಹುಡುಗನೊಬ್ಬ ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ ಕರೆದ. ಹೊರಗೆ ಒಂದು ಟ್ರಕ್ ನಿಂತಿತ್ತು; ತೋರಿಸಿ, ‘ಹತ್ತಿ’ ಅಂದ.



ಒಟ್ಟು ಹನ್ನೊಂದು ಜನರಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ಜನ ಟ್ರಕ್ಕಿನ ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಬೆಲ್ಟುಗಳಿಲ್ಲದೆ ಬೆಂಚಿನಂತಹ ಎರಡು ಸಾಲು ಸೀಟುಗಳಲ್ಲಿ ಆಸೀನರಾದೆವು (ಇದ್ದ ಬೆಲ್ಟು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಬದಿ ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಬದಿ ಈ ಸಾಲಿಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿ ಆ ಸಾಲಿಗೆ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಹಿಂದು-ಮುಂದಿನ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಸೇರಿಸಿಯೇ ಹಾಕೋದಾ ಅಂತಂದು ನಗೆಯೆದ್ದಿತ್ತು). ಒಬ್ಬರನ್ನು ಕ್ಯಾಬಿನ್ನಿನೊಳಗೆ ಹತ್ತಿಸಿ ಅವನೇ ಚಾಲಕನಾದ. ಸರಿಯಾಗಿ ಮೂರು ಗಂಟೆಗೆ ಗಾಡಿ ಹೊರಟಿತು.

ಮುಂದಿನ ಇಪ್ಪತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಐದಾರು ನಿಮಿಷ ಗಾಳಿಯ ಹೊಡೆತ. ಪಕ್ಕದವರ ಮಾತೂ ಕೇಳದಷ್ಟು ಗಾಳಿ. ಕೂದಲು ಒಂದೆಳೆಯೂ ಅದರ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಗಾಳಿ. ಕಣ್ಣು ತೆರೆದು ಎದುರು ನೋಡಲಾರದಷ್ಟು ಗಾಳಿ. ಇಳಿಯುತ್ತಿದ್ದ ನೀರು ಒರಸಿಕೊಂಡೇ ಸರಿದುಹೋದ ಹಾದಿಯನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಮುಖ್ಯ ರಸ್ತೆ ಬಿಟ್ಟು ಒಂದು ಗೇಟ್ ದಾಟಿ ಮಣ್ಣಹಾದಿ ಸೇರಿತು ಟ್ರಕ್.



ಅಲ್ಲಿಂದ ಸುಮಾರು ಹದಿನೈದು ನಿಮಿಷ ಹೀಗೆ... ಸಾಗಿ....



ಮೂರು ಇಪ್ಪತ್ತಕ್ಕೆ ಗಾಡಿ ನಿಂತಾಗ ನಮ್ಮ ಮೂರು ಸುತ್ತಲೂ ಕೆಂಪು ಬಂಡೆ. ನಡುವಲ್ಲೊಂದು ಕೊರಕಲು- ಗೋಡೆ ಬಿರುಕು ಬಿಟ್ಟ ಹಾಗೆ.....





ನಮ್ಮ ಗೈಡ್ ಆ ಬಿರುಕಿನೊಳಗೆ ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ ಕರೆದೊಯ್ದ. ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ಮೂವತ್ತಡಿ ಎತ್ತರದ, ಹತ್ತು-ಹನ್ನೆರಡು ಅಡಿ ಅಗಲದ ಆ ಬಿರುಕಿನ ಒಳಗೆ ಹೋದೊಡನೆ ಸುಮಾರು ಹದಿನೈದಿಪ್ಪತ್ತು ಅಡಿ ಉದ್ದಗಲದ ಸಣ್ಣ ಬೆಳಕಿಂಡಿಯ ತಂಪು ಮಣ್ಣಿನ ನೆಲದ ಕೋಣೆ. ಅಲ್ಲಿಂದಾಚೆಗೆ ಮತ್ತೆ ಐದಡಿ ಅಗಲದ ಬಿರುಕು....



ಇಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಅವನೊಂದು ಕಥೆ ಹೇಳಿದ-
"ಹಲವಾರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಇಲ್ಲಿಂದ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಮೈಲು ದೂರದ ಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ತುರುಗಳನ್ನು ಮೇಯಿಸುತ್ತಾ ಬಂದ ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳು ಅಕಸ್ಮಾತ್ ಈ ಬಿರುಕಿನೊಳಗೆ ಇಣುಕಿದಳು. ಬೆಳಗಿನ ಬಿಸಿಲು ಓರೆಯಾಗಿ ಬೀಳುವ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಈ ಗೋಡೆಗಳು ಕೆಂಪು-ಕಿತ್ತಳೆ-ಹಳದಿ ಬಣ್ಣಗಳಲ್ಲಿ ಮಿರುಗುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ಬೆರಗಾದಳು. ಸಂಜೆ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದಾಗ ತನ್ನ ಹೆತ್ತವರಿಗೆ, ಹಿರಿಯರಿಗೆ ಇದನ್ನು ತಿಳಿಸಿದಳು. ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆಲ್ಲ ಇದೊಂದು ಕೌತುಕದ ಸ್ಥಳವಾಯ್ತು. ತುರು ಮೇಯಿಸುವ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಆಟದಂಗಳವಾಯ್ತು. ಕ್ರಮೇಣ ಇದನ್ನು ಪ್ರವಾಸಿಗರಿಗೆ ತೆರೆದರು. ಆದರೂ ಇದಿನ್ನೂ ನಾವಹೋ ಇಂಡಿಯನ್ ಜನಾಂಗದವರಿಗೇ ಸೇರಿದ ಜಾಗ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಇಲ್ಲಿಯ ಪ್ರವಾಸಗಳಿಗೆಲ್ಲ ನಾವಹೋ ಜನರೇ ಗೈಡ್. ಇದನ್ನು ಕಂಡು ಹಿಡಿದ ಹುಡುಗಿ ನನ್ನಜ್ಜಿ. ನನ್ನ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಹೆಸರು ಬ್ರಯಾನ್ (ಹಾಗೇಂತ ನೆನಪು). ಮೂಲ ಹೆಸರಿನ ಅನುವಾದ- ‘ಬಾಯ್ ಹೂ ನೆವರ್ ಲಿಸನ್ಸ್’. ಹಾಗಂತ ನನ್ನಜ್ಜ ನನ್ನನ್ನ ಕರೀತಿದ್ದರು. ನನ್ನ ಪರಿಚಯ ನನ್ನ ಭಾಷೆಯಲ್ಲೇ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ ನನ್ನಪ್ಪ, ಅವನಪ್ಪ-ಅಮ್ಮ, ನನ್ನಮ್ಮ, ಅವಳಪ್ಪ-ಅಮ್ಮ, ಇವರೆಲ್ಲರ ಮನೆತನಗಳನ್ನೂ ಹೆಸರಿಸಿಯೇ ನಾನು ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು...." ಅಂತಂದು, ಮೂವತ್ತು ನಲವತ್ತು ಸೆಕೆಂಡ್ ಅದೇನೋ ಹೇಳಿದ. ತುಸುವಾಗಿ ನಡು ಬಾಗಿಸಿ ವಂದಿಸಿದ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಗೋತ್ರಾದಿಯಾಗಿ ಪ್ರವರ ಹೇಳಿಕೊಂಡು ಹಿರಿಯರಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುವ ಕ್ರಮ ನೆನಪಾಗಿದ್ದು ಕಾಕತಾಳೀಯವೆ?



ಬಿರುಕಿನೊಳಗೆ ಎಷ್ಟು ದೂರ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ ಅಂತೊಬ್ಬಳು ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ಎಂಟು ಮೈಲು ಅಂದ. ಅವಳು ಬೆಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದಳು. ಮತ್ಯಾರೋ ಸಮಾಧಾನಿಸಿದರು, ಟೂರ್ ಇರೋದೇ ಒಂದು ಗಂಟೆ; ಅಷ್ಟು ದೂರ ಇರಲಾರದೆಂದರು. ನಸುನಕ್ಕ. ಹತ್ತಿಪ್ಪತ್ತು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿ ಮತ್ತೊಂದು ಕೊಠಡಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತ. ಇದು ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ಅಡಿ ಅಗಲವಿದ್ದಿರಬೇಕು. ಬೆಳಕು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಡಿಮೆಯಿತ್ತು, ಮೇಲಿನ ಬಿರುಕು ತೀರಾ ಸಣ್ಣದಿತ್ತು. ಒಂದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಸಾಮಾನ್ಯ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ, ಸ್ವರದ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಏರಿಳಿತವೂ ಹೇಗೆ ಗೋಚರವಾಗುತ್ತದೆಂದು ತೋರಿಸಿದ. ಮತ್ತೊಂದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಪಿಸುಗುಟ್ಟಿದರೂ ದೂರದ ತುದಿಯವರಿಗೆ ಅದು ಕೇಳುತ್ತಿತ್ತು.



ಎಲ್ಲೋ ದೂರದಲ್ಲಿ, ನಲ್ವತ್ತು ಐವತ್ತು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಜೋರಾಗಿ ಮಳೆಯಾದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಈ ಬಿರುಕಿನೊಳಗೆ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ನೆರೆ ಬರುತ್ತದೆಂದೂ ಒಮ್ಮೆ ಹನ್ನೆರಡು ಜನ ಫ್ರೆಂಚ್ ಛಾಯಾಚಿತ್ರಕಾರರ ತಂಡವೊಂದು ಅಂಥ ನೆರೆಗೆ ಸಿಲುಕಿತ್ತೆಂದೂ ವಿವರಿಸಿದ. ನೆರೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದು ಬಿರುಕಿನಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡ ಮರದ ಬೇರು ಸಹಿತ ಕಾಂಡಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಿದ. ಬಿರುಕಿನ ಎರಡು ಬದಿಗಳಿಗೆ ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡ ಕೆಲವು ಕಾಂಡಗಳು ಮುಂದಿನ ನೆರೆಯಲ್ಲಿ ಹಾದು ಹೋಗುತ್ತವೆ; ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ವರ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ಇಲ್ಲೇ ಉಳಿಯುತ್ತವೆ. ಇಂಥ ಮರ-ಗೆಲ್ಲು, ಕಲ್ಲು-ಮಣ್ಣು-ಮರಳು ನೀರಿನೊಂದಿಗೆ ರಭಸದಲ್ಲಿ ಬಂದು, ಕೊರಕಲಿನಲ್ಲಿ ಸಾಗುವಾಗ ಅವೆಲ್ಲ ಗೋಡೆಗಳಿಗೆ ಉಜ್ಜಿ ಉಜ್ಜಿ ಈ ಗೋಡೆಗಳು ನಯವಾಗಿವೆ. ಸಹಜವಾಗಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿರುವ ಈ ಮರಳುಗಲ್ಲಿನ (ಸ್ಯಾಂಡ್ ಸ್ಟೋನ್) ಪದರಗಳು ಈ ಉಜ್ಜುವಿಕೆಯಿಂದ ಸವೆದು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ರೂಪ ತಾಳಿವೆ. ಬಿಸಿಲಿನ ರೇಖೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಛಾಯೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಹಾವು-ಹಲ್ಲಿ, ಅಪರೂಪಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಆಡು-ಕುರಿ-ಹಸು ನೆರೆಯಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತವೆ... ಹೀಗೆಲ್ಲ ಹೇಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದ. ಮೆಲ್ಲನೆ ಪಿಸುಗುಟ್ಟುವಂತೆ ಅವನ ಮಾತು. ನಮ್ಮೊಳಗೆಲ್ಲ ಬೆರಗಿನ ಮೌನ.


ಮತ್ತೊಂದಿಷ್ಟು ಮುಂದೆ ಸಾಗಿ ಇನ್ನೊಂದು ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ತನ್ನ ಬಗಲ ಚೀಲದಿಂದ ದಪ್ಪನೆಯ ಕೊಳಲನ್ನು ತೆಗೆದ. ನಮ್ಮ ಕೃಷ್ಣನ ಕಥೆಯನ್ನು ಅವನದೇ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ- "ಅವನು ಗೋವಳ. ಗೆಳೆಯರ ಜೊತೆಗೆಲ್ಲ ಆಡುವಾಗ ಕೊಳಲೂದುತ್ತಿದ್ದ. ಅವನ ಕೊಳಲಿಗೆ ಎಂಥ ಮಾಧುರ್ಯವಿತ್ತು ಅಂದ್ರೆ ಹುಡುಗಿಯರೆಲ್ಲ ಮರುಳಾಗ್ತಿದ್ರು. ಅವನನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಲಂಪಟ, ಜಾರನೆಂದೇ ಜರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೂ ಅವನ ಕೊಳಲಿಗೆ ಮರುಳಾಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಾಗೇನೇ ಅವನ ಕೊಳಲಗಾನಕ್ಕೆ ಸಾಂತ್ವನ ಶಕ್ತಿ ಇತ್ತು. ನೋವನ್ನು ದುಃಖವನ್ನು ಮರೆಸುವ ಮಾಂತ್ರಿಕತೆಯಿತ್ತು. ಅದಕ್ಕೇ ಕೊಳಲಗಾನ ಶ್ರೇಷ್ಠ. ಅದಕ್ಕೇ ನನಗೂ ಕೊಳಲು ಇಷ್ಟ..." ನೇಟಿವ್ ಇಂಡಿಯನ್ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಕೊಳಲು ನುಡಿಸಿದ. ಗೋಡೆಗೊರಗಿ ನಿಂತ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಜನ ಹಾಗೇ ಮಣ್ಣಮೇಲೆ ಅಂಡೂರಿದರು. ಮುರಳಿಗಾನ ಮುಗಿದಾಗ ಒಬ್ಬ ತೋಳಿನಿಂದ ಕಣ್ಣೊರಸಿಕೊಂಡ. ಗುಂಪು ಮೆಲ್ಲನೆ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಕ್ಕಿ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿತು.





ನಡುನಡುವೆ ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯಲು ಒಳ್ಳೆಯ ಕೋನಗಳನ್ನು, ಕ್ಯಾಮರಾ ಸೆಟ್ಟಿಂಗ್ ಸರಿಮಾಡುವುದನ್ನು ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಾ ಆತ ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ ಇನ್ನೊಂದು ತುದಿಯಲ್ಲಿದ್ದ, ಇಳಿಜಾರಲ್ಲಿ ಐದಾರು ಅಡಿ ಎತ್ತರಕ್ಕೇರಿ ಬಲಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ಬಿರುಕಿನಿಂದ ಹೊರಗೆ ಕರೆತಂದ.






ಆ ತುದಿಯಿಂದ ಈ ತುದಿಗೆ ಒಂದರ್ಧ ಮೈಲಿಯೂ ಆಗಲಾರದೇನೋ! "ನಿನ್ನ ಕಥೆ ಕೇಳ್ತಾ ಕೇಳ್ತಾ ಎಂಟು ಮೈಲಿ ಬಂದದ್ದೇ ತಿಳೀಲಿಲ್ಲ ನೋಡು" ಅಂದೆ. ಮುಗ್ಧವಾಗಿ ನಗುತ್ತಾ ನೆಲ ನೋಡಿದ ಅವನಿಗೆ ಈ ಸೌಮ್ಯ ಮುಖ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂತು? ಇಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಅಗಾಧವಾದ ಮರಳ ರಾಶಿ. "ಎರಡು ವಾರದ ಹಿಂದೆ ಅದಿರಲಿಲ್ಲ. ಹತ್ತು ದಿನದ ಹಿಂದೆ ಬಂದ ನೆರೆ ಅದನ್ನಿಲ್ಲಿ ತಂದು ಹಾಕಿದೆ. ನೆರೆ ಬಂದ್ರೆ ಎಂಟ್ಹತ್ತು ಗಂಟೆ ನೀರು ಈ ತುದಿಯಿಂದ ಆ ತುದಿಯ ನಡುವೆ ಕೊರಕಲಿನಲ್ಲೆಲ್ಲ ಸುತ್ತುತ್ತಾ ಗಿರಿಗಿಟ್ಲೆ ಹಾಕುತ್ತಾ ತಿರುತಿರುಗಿ ಗೋಡೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಉಜ್ಜುತ್ತಾ ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಹೊರಗೆ ಹೋಗುತ್ತೆ. ಮತ್ತೆ ಎರಡು ಮೂರು ದಿನ ಒಳಗೆಲ್ಲ ಕೆಸರು, ಪಿಚಿಪಿಚಿ. ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ವಾಸನೆಯ ಕಷ್ಟ." ಅಂದ.

"ಹವಾಮಾನ ವರದಿ ನೋಡುತ್ತಲೇ ಇರ್ತೇವೆ. ಇಲ್ಲಿಂದ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಮಳೆಯಾಗಿದ್ದರೆ ನಾವು ಜಾಗ್ರತೆ ಮಾಡ್ತೇವೆ. ಇಲ್ಲಿಂದ ಆ ತುದಿಗೆ ನೀರು ಒಂದು ನಿಮಿಷದೊಳಗೆ ಹೋಗ್ತದೆ. ನಡುವಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಇದ್ದರೆ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದ ಹಾಗೇ. ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ದಾರಿಯೇ ಇಲ್ಲ. ಅದ್ಕೇ ನಾವೇ ಜಾಗ್ರತೆಯಾಗಿರ್ತೇವೆ. ನೆರೆಯ ಮೊದಲು ಇಲ್ಲಿ ನೆಲ ಹದವಾಗಿ ನಡುಗ್ತದೆ. ನಾನು ಶೂ ಹಾಕೋದೇ ಇಲ್ಲ, ಬರಿಗಾಲಲ್ಲಿ ನೆಲದ ಕಂಪನ ಬೇಗನೇ ಅರಿವಾಗ್ತದೆ... ನಾನಿದರೊಳಗೇ ಆಡುತ್ತಾ ಬೆಳೆದೆ. ನನಗೆಂದೂ ಇಲ್ಲಿ ಭಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಹಾಗೇ, ನನಗೆಂದೂ ಇಲ್ಲಿ ಅಪಾಯವಾಗಿಲ್ಲ." ಅವನ ಮಾತು ಕೇಳುತ್ತಾ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಫೋಟೋಗಳಿಗಾಗಿ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತಾ ಬಿರುಕಿನ ಮುಂಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬಂದೆವು. ಟ್ರಕ್ ಏರಿ ಹೊರಟಾಗ ನಾಲ್ಕು ಮೂವತ್ತೈದು. ಒಂದು ಗಂಟೆಯ ಟೂರ್, ನಮಗೆ ಹದಿನೈದು ನಿಮಿಷಗಳ ಬೋನಸ್ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು. ಸಂಜೆಯ ಸಮಯವಾದ್ದರಿಂದ ರಷ್ ಇರಲೇ ಇಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ ಈ ಬೋನಸ್.


ಪುನಃ ಮಣ್ಣಿನ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ, ಗಾಳಿಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತಿಲ್ಲದೆ ಬೆರಗಿನೊಳಗೇ ಸಾಗಿ ಬಂತು ಟ್ರಕ್. ಕೊನೆಗೆ "ಐಯಾಮ್ ಗ್ಲಾಡ್ ಐ ಮೆಟ್ ಎ ನೇಟಿವ್ ಇಂಡಿಯನ್ ಕೃಷ್ಣ" ಅಂದೆ, ಇಪ್ಪತ್ತಾರು-ಇಪ್ಪತ್ತೆಂಟರ ಅವನ ಕೈಕುಲುಕುತ್ತಾ. ಸೌಮ್ಯವಾಗಿ ಮೆಲುನಗೆ ನಕ್ಕು ತಲೆ ಬಾಗಿಸಿ ವಂದನೆ ಹೇಳಿದವ ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯನೇ ಆಗಿದ್ದನೆ?


ಪೇಜ್ ಸಿಟಿ ಬಿಟ್ಟಾಗ ಐದೂಕಾಲು. ಹೈವೇ ೮೯ ಹಿಡಿದು ಲೇಕ್ ಪವೆಲ್ ಬಳಸಿ ಅರಿಝೋನಾದಿಂದ ಯೂಟಾದೊಳಗೆ ಸಾಗಿದೆವು. ಮನಸ್ಸಿನ್ನೂ ಆಂಟಲೋಪ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ನಿನ ಬಿರುಕಿನಲ್ಲೇ ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಬಹುತೇಕ ಮೌನವಿತ್ತು. ಕ್ಯಾಮರಾವನ್ನು ಪೀಠಕ್ಕೇರಿಸಿದ್ದರೂ ಕೆಲವೊಂದು ಚಿತ್ರಗಳು ಸರಿಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ, ಬೆಳಕಿನ ಕೋನ ಸರಿಯಿರಲಿಲ್ಲ. ಬೆಳಗಿನ ಹೊತ್ತಿನ ಟೂರ್ ತಗೊಳ್ಳೋದೇ ಒಳ್ಳೇದು (ಅದೇ ಹೆಚ್ಚು ಜನಪ್ರಿಯವೂ), ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತ ಕ್ಯಾಮರಾಕ್ಕಿಂತ ಮೇಲು ದರ್ಜೆಯ ಎಸ್ಸೆಲ್ಲಾರ್ ಕ್ಯಾಮರಾ ಉತ್ತಮವಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಲು ಗೊತ್ತಿರಬೇಕಲ್ಲ.... ನನ್ನ ಯೋಚನೆಗಳಿಗೆ ಕಡಿವಾಣ ಬಿದ್ದದ್ದು "ಸೆಲ್ ಫೋನ್ ಚಾರ್ಜಿಗಿಡು" ಕೋರಿಕೆಯಿಂದ.

ಸೆಲ್ ಫೋನ್ ತೆಗೆದು ಚಾರ್ಜರ್ ವಯರನ್ನು ಕಾರಿನ ಸಿಗಾರ್ ಲೈಟರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿದೆ. ಪವರ್ ಇಲ್ಲ. ಇದರ ಪ್ಲಗ್ ಸರಿಯಿಲ್ಲವೇನೋ ಅಂದುಕೊಂಡು ಕ್ಯಾಮರಾ ಬ್ಯಾಟರಿ ಚಾರ್ಜರನ್ನು ಲೈಟರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿದೆ. ಅಲ್ಲೂ ಲೈಟ್ ಇಲ್ಲ. ಬೆಳಗ್ಗೆ ಅವರ ಸೆಲ್ ಫೋನೂ ಚಾರ್ಜ್ ಆಗಿಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಈಗ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು. ಕಾರಿನ ಸಿಗಾರ್ ಲೈಟರ್ ಢಮಾರ್ ಆಗಿತ್ತು. ಹಾಗಾದ್ರೆ ಈಗ ನಮ್ಮ ಕ್ಯಾಮರಾ ಬ್ಯಾಟರಿಗಳನ್ನು, ಸೆಲ್ ಫೋನುಗಳನ್ನು ಚಾರ್ಜ್ ಮಾಡುವ ಪರಿ? ನಾವು ಇವತ್ತು ರಾತ್ರೆಯೂ ಝಿಯಾನ್ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಪಾರ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡುವವರು. ಅಲ್ಲಿ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ಔಟ್ ಲೆಟ್ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇರೋದಿಲ್ಲ. ನಾಳೆ ರಾತ್ರೆಯಷ್ಟೇ ಸೆಡಾರ್ ಸಿಟಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಟೇಲ್ ವಾಸ. ನಾಳೆಯವರೆಗೆ ಕ್ಯಾಮರಾ ಬ್ಯಾಟರಿಗಳೂ ಸೆಲ್ ಫೋನ್ ಬ್ಯಾಟರಿಗಳೂ ಬಾರವು... ಏನು ಮಾಡೋದು? ಇದ್ದ ಚಾರ್ಜರುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿ, ಎಳೆದು, ತಿರುಗಿಸಿ, ಸಿಕ್ಕಿಸಿ... ಉಹುಂ ಪ್ರಯೋಜನವಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ. ಈಗ ಈ ಯೋಚನೆಯ ಭಾರ ನಮ್ಮ ನಡುವಿನ ಮಾತನ್ನು ಹಿಸುಕಿತು.

ಮೌನದಲ್ಲೇ ಝಿಯಾನ್ ಕ್ಯಾಂಪ್ ಗ್ರೌಂಡ್ ತಲುಪಿದಾಗ, ನಮ್ಮ ವಾಚಿನಲ್ಲಿ ಸಮಯ ಎಂಟು, ಅಲ್ಲಿಯ ಸಮಯ: ಒಂಭತ್ತು ಗಂಟೆ. ಹದವಾದ ಬೆಳದಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಟೆಂಟ್ ಹಾಕಿ, ನಂತರ ‘ಯೂಟಾ’ದಲ್ಲಿ ‘ಬೆಳದಿಂಗಳೂಟ’ ಮಾಡಿದೆವು. ಕಸವನ್ನೆಲ್ಲ ತುಂಬಿದ್ದ ಚೀಲವನ್ನು ಗಾಳಿಗೆ ಹಾರದಂತೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಲು ಏನಾದರೂ ಇದೆಯಾ ಅಂತ ನೋಡುವಾಗ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ಔಟ್ ಲೆಟ್ ಪೋಲ್ ಕಾಣಿಸಬೇಕೆ? ನಿಧಿ ಸಿಕ್ಕಿದ ಹಾಗಾಗಿತ್ತು. ಅದು ಇದ್ದ ಕಾರಣ- ಇವೆಲ್ಲವೂ ಆರ್.ವಿ. (ರಿಕ್ರಿಯೇಷನ್ ವೆಹಿಕಲ್- ಒಂದರ್ಥದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುವ ಮನೆಯಂಥ ಗಾಡಿ- ನಿಲ್ಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ) ಸೈಟುಗಳು. ಈ ಸೈಟುಗಳಿಗೆಲ್ಲ ನೀರು ಮತ್ತು ಕರೆಂಟ್ ಸರಬರಾಜು ಇರುತ್ತದೆ. ಬರೀ ಟೆಂಟ್ ಸೈಟ್ ಆದ್ರೆ ಏನೂ ಇರೋದಿಲ್ಲ, ಅಥವಾ ಅಪರೂಪಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ನೀರ ನಳ್ಳಿ ಇರುತ್ತದೆ, ಕರೆಂಟ್ ಇಲ್ಲ.

ಕಂಬದ ಪ್ಲಗ್ ಬಾಕ್ಸಿನೊಳಗೆ ಒಂದು ಕ್ಯಾಮರಾ ಬ್ಯಾಟರಿ ಚಾರ್ಜಿಗಿಟ್ಟು ಮಲಗಿದೆವು, ಹತ್ತಿರದ ತೊರೆಯ ಕಲರವ ಕೇಳುತ್ತಾ.

ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಬೆಳಕಿನ ಹಬ್ಬದ ಶುಭಾಶಯಗಳು.

ಹರಕೆ-ಹಾರೈಕೆಗಳು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರೊಡನೆ ಎಂದೂ ಸಾಗಿ ಬರಲಿ
ಸುಖ, ಸಂತಸ, ನೆಮ್ಮದಿ, ಶಾಂತಿಗಳ ಎಂದೂ ಜೊತೆಗೆ ತರಲಿ.

ಹಾಡು ಕೇಳಿ

ಹಾಡು ಓದಿ

ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಕಂಟ್ರಿ: ಪ್ರವಾಸ ಪುರವಣಿ-೦೫

ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್- ಉತ್ತರ ದಡದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ದೇವರು....

ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧ ಮಂಗಳವಾರ:
ಮೂರು ದಿನಗಳು ಬೇಗನೇ ಎದ್ದಿದ್ದ ನಾವು ಇಂದು ಸ್ವಲ್ಪ ನಿಧಾನಕ್ಕೇ ಎದ್ದೆವು. ಟೆಂಟಿನಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದಾಗ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು, ಇಳಿಜಾರಿನಲ್ಲಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಕ್ಯಾಂಪ್ ಸೈಟಿನ ಆಚೆಗೊಂದು ಕಣಿವೆ. ಅದರ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ ಅದೆಷ್ಟು ಆಳವಿದೆಯೆಂದು ನೋಡುವ ಇಚ್ಛೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗೇ ಬೆಳಗಿನ ಕೆಲಸಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಮುಗಿಸಿ, ಟೆಂಟ್ ಬಿಚ್ಚಿ ಹೊರಟಾಗ ಗಂಟೆ ಒಂಭತ್ತು. ನಿನ್ನೆ ರಾತ್ರೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತಿರುವಾಗ ಹಾದಿ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಮೇಯುತ್ತಿದ್ದ ಜಿಂಕೆ ಹಿಂಡುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದರೂ ಈ ಬೆಳಗಿನ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಮರಾ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬೀಳಬಹುದೆಂದು ಸ್ವಲ್ಪ ನಿಧಾನವಾಗಿಯೇ ಸಾಗಿದರೂ ಒಂದೇ ಒಂದು ಜಿಂಕೆಯೂ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಿಗೂ ಬೀಳಲಿಲ್ಲ. ನಿನ್ನೆ ರಾತ್ರೆ ಬರುವ ಹಾದಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ, ಫ್ರೀವೇ ಬದಿಯಲ್ಲೇ ಮೇಯುತ್ತಿದ್ದ ಅವುಗಳನ್ನು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕಂಡದ್ದೆಲ್ಲ ಕನಸೇ ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಂತಾಯ್ತು. ಹಾಗೇನೇ ಕಾರಿನ ಹೆಡ್ ಲೈಟಿನಲ್ಲಿ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಅವುಗಳ ಹೊಂಗಣ್ಣ ಹೊಳಪು, ಮೇಯುತ್ತಿದ್ದ ಜಿಂಕೆ ಥಟ್ಟನೆ ತಲೆಯೆತ್ತಿ ನೋಡುವಾಗಿನ ಸೋಜಿಗ, ಗಾಂಭೀರ್ಯ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚಾಗಿ ಕೂತು, ಕನಸಲ್ಲವೆಂದು ಸಾಂತ್ವನ ಕೊಟ್ಟಿವೆ.

ಮೊದಲಿಗೆ ವಿಸಿಟರ್ ಸೆಂಟರ್ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಬ್ರೈಟ್ ಏಂಜೆಲ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ಕಡೆಗೆ ಸಣ್ಣ ಹೈಕಿಂಗ್. ಹದವಾದ ಏರಿಳಿತಗಳ ಈ ಹೈಕ್ ಒಂದೆರಡು ಕಡೆ ಬರಿಯ ಕಾಲುಹಾದಿ ಮಾತ್ರವೇ ಗುಡ್ಡದ ನೆತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಯುವಾಗ (ಎಡಬಲಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಪಾತ!) ಅಮೋಘ ಅನುಭವ ಕೊಡುತ್ತದೆ. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಬ್ರೈಟ್ ಏಂಜೆಲ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ಇದೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಬಲಕ್ಕೆ ಬ್ರೈಟ್ ಏಂಜೆಲ್ ಕಣಿವೆ, ಎಡಕ್ಕೆ ಏಂಜೆಲ್ಸ್ ಗೇಟ್, ದೇವ ಟೆಂಪಲ್, ಬ್ರಹ್ಮ ಟೆಂಪಲ್, ಝೋರೋವಾಸ್ಟರ್ ಟೆಂಪಲ್ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಇಲ್ಲಿಂದ ದೇಗುಲಗಳ ಚಿತ್ರ ತುಸುವಾದರೂ ದಕ್ಕಿತು, ಸಮಾಧಾನವಾಯ್ತು.

ಏಂಜೆಲ್ಸ್ ಗೇಟ್, ದೇವ ಟೆಂಪಲ್, ಬ್ರಹ್ಮ ಟೆಂಪಲ್, ಝೋರೋವಾಸ್ಟರ್ ಟೆಂಪಲ್ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ...

ದೇವ ಟೆಂಪಲ್, ಬ್ರಹ್ಮ ಟೆಂಪಲ್- ಕ್ಲೋಸ್ ಅಪ್

ಬ್ರೈಟ್ ಏಂಜೆಲ್ ಕಣಿವೆಯ ಒಂದು ಬದಿ

ಬ್ರೈಟ್ ಏಂಜೆಲ್ ಕಣಿವೆ... ಬ್ರೈಟ್ ಏಂಜೆಲ್ ಟ್ರೈಲ್ (ಕಣಿವೆಯೊಳಗೆ ಕಾಲುಹಾದಿ)... ಬ್ರೈಟ್ ಏಂಜೆಲ್ ನದಿ...

ವಿಸಿಟರ್ ಸೆಂಟರಿನ ಬದಿಯಿಂದ ಇನ್ನೂ ಎರಡು ಮೂರು ಟ್ರೈಲ್ಸ್ ಹೊರಡುತ್ತವೆ, ನಾವು ಅವು ಯಾವುದರಲ್ಲೂ ನಮ್ಮ ಶೂ ಧೂಳು ಇರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಕಾರನ್ನೇರಿ ಉತ್ತರ ದಡದ ಇನ್ನೆರಡು ಮುಖ್ಯ ತಾಣಗಳಾದ ಪಾಯಿಂಟ್ ಇಂಪೀರಿಯಲ್ ಮತ್ತು ಕೇಪ್ ರಾಯಲ್ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟೆವು. ಇವೆರಡೂ ತಾಣಗಳಲ್ಲೂ ಅವಸರವಸರದಲ್ಲೇ ಕೆಲವು ಫೋಟೋ ಹೆಕ್ಕಿಕೊಂಡದ್ದಾಯ್ತು.







ಅಪರಾಹ್ನ ಮೂರು ಗಂಟೆಗೆ ಇಲ್ಲಿಂದ ನೂರಮೂವತ್ತು ಮೈಲು ದೂರದಲ್ಲಿ ಆಂಟಲೋಪ್ ಸ್ಲಾಟ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಟೂರ್ ನಿಗದಿಯಾಗಿತ್ತು. ಬೆಟ್ಟಗುಡ್ಡದ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಎರಡೂವರೆಗೆ ತಲುಪಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಸಾವಕಾಶ ಮಾಡುವ ಅವಕಾಶವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಕೇಪ್ ರಾಯಲ್ ಪಾರ್ಕಿಂಗ್ ಲಾಟಿನಲ್ಲಿ ಕಾರೊಳಗೇ ಕೂತು ಡಬ್ಬಿಯೂಟ ಮುಗಿಸಿ, ಪರ್ಯಾಯ ಹೈವೇ ೮೯ ಸೇರಿದಾಗ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಹನ್ನೆರಡೂಮುಕ್ಕಾಲು.

ಕ್ಲಿಫ್ ಡ್ವೆಲ್ಲರ್ಸ್, ಕ್ಲಿಫ್ ವ್ಯೂ, ಮಾರ್ಬಲ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್, ವರ್ಮಿಲಿಯನ್ ಕ್ಲಿಫ್, ಮುಂತಾದ ಮೂಲ ಇಂಡಿಯನ್ಸ್ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಹಾದು, ಮರುಭೂಮಿಯಂಥ ವಿಸ್ತಾರದಲ್ಲಿ ಕೆಳಗೆಲ್ಲೋ ಕೊರಕಲಿನಲ್ಲಿ ಸಾಗುವ ಕೊಲರಾಡೊ ನದಿಯನ್ನೂ ದಾಟಿ, ಬೆಟ್ಟದ ಏರಿಳಿತಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಗಿ ಪೇಜ್ ಎನ್ನುವ ಊರಿಗೆ ಬಂದು ಸೇರಿದಾಗ ಎರಡೂನಲ್ವತ್ತು. ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ ಮುಂದಿನ ಟೂರ್. ಅದರ ವಿವರ ಮುಂದಿನ ಕಂತಿಗೆ.

ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಕಂಟ್ರಿ: ಪ್ರವಾಸ ಪುರವಣಿ-೦೪

ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್- ದಕ್ಷಿಣ ದಂಡೆಯಲಿ ದೇಗುಲಗಳ ನೋಟ....
ಆಗಸ್ಟ್ ೩೦, ಭಾನುವಾರ; ೩೧, ಸೋಮವಾರ

ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಪಡುದಂಡೆಯಿಂದ ಅಪರಾಹ್ನ ಒಂದೂವರೆಗೆ ಹೊರಟು ವಿಲಿಯಮ್ಸ್ ಮೂಲಕವಾಗಿ ಹೈವೇ-೪೦ರಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ ದಂಡೆಯತ್ತ ಧಾವಿಸಿದೆವು. ಇಲ್ಲಿನ ಮಾಥರ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ಬಹು ಜನಪ್ರಿಯ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಪಶ್ಚಿಮಕ್ಕಿರುವ ಹೋಪಿ ಮತ್ತು ಪೀಮಾ ಪಾಯಿಂಟುಗಳಿಂದ ಸೂರ್ಯಾಸ್ತವಾಗುವಾಗ ಕಣಿವೆ ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆನ್ನುವದು ಪ್ರತೀತಿ. ಹಾಗೆಯೇ, ಅಲ್ಲಿಗೆ ಸೂರ್ಯಾಸ್ತದ (ಸುಮಾರು ಆರು ಐವತ್ತೈದರ) ಮೊದಲು ಸೇರುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ೧೯೮ ಮೈಲು ಕ್ರಮಿಸಿ, ನ್ಯಾಷನಲ್ ಪಾರ್ಕಿನ ತೆಂಕಣ ಗೇಟ್ ದಾಟಿದಾಗ ಸಂಜೆ ಆರು ಗಂಟೆ.

ದಕ್ಷಿಣ ದಿಕ್ಕಿನ ಮುಖ್ಯದ್ವಾರದ ಫಲಕ (ಫೋಟೋ ತೆಗೆದದ್ದು ಮಾತ್ರ ಮರುದಿನ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಟೂರ್ ಮುಗಿಸಿ ಬರುವಾಗ)

ಇನ್ನು ಹೋಪಿ ಪಾಯಿಂಟ್ ಕಡೆ ಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ, ಪೂರ್ವಕ್ಕಿರುವ ಯಾಕಿ ಪಾಯಿಂಟ್ ಕಡೆ ಹೋಗುವ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದೆವು.
ಮಾಥರ್ ಕ್ಯಾಂಪ್ ಗ್ರೌಂಡ್ ಕಡೆ ಹೋಗಿ ನಂತರ ಮಾಥರ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ಕಡೆ ಹೋದೆವು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಸೂರ್ಯನಿಗೆ ಅವಸರವಾಗಿತ್ತು. ಯಾಕಿ ಪಾಯಿಂಟ್ ಕಡೆ ಕಾರ್ ಹೋಗುವ ಹಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಪಾರ್ಕಿನ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು. ಆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಅದೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೂ ಮಾಥರ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ಮತ್ತು ಯಾಕಿ ಪಾಯಿಂಟ್ ನಡುವೆ ಎಲ್ಲೋ ರಸ್ತೆ ಬದಿಯ ಪಾರ್ಕಿಂಗ್ ಲಾಟಿನಲ್ಲಿ ಕಾರ್ ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಕೆಲವರ ಜೊತೆಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡು ಇಳಿಸೂರ್ಯನ ಹೊಂಗಿರಣದ ಕೊನೆಯ ಎಳೆಗಳನ್ನು ಬಾಚಿಕೊಂಡೆವು.

ಹೊಗೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡಂತಿದ್ದ ಕಣಿವೆಯಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯಾಸ್ತ...

ಒಂದಿಷ್ಟು ನಿರಾಸೆಯಿಂದಲೇ ಕ್ಯಾಂಪ್ ಸೈಟಿಗೆ ಮರಳಿದೆವು. ಅರ್ಧಂಬರ್ದ ಬೆಳದಿಂಗಳು ಮತ್ತು ಕಾರಿನ ಹೆಡ್ ಲೈಟ್- ನಮಗೆ ಟೆಂಟ್ ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದವು. ಊಟ ಮಾಡಿ ಸೂರ್ಯೋದಯವನ್ನಾದರೂ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡುವ ಹಂಬಲದಿಂದ ಬೇಗನೇ ಮಲಗಿದೆವು.

ನಾಲ್ಕೂವರೆಗೇ ಅಲಾರ್ಮ್ ನಮ್ಮನ್ನೆಬ್ಬಿಸಿತು. ಐದೂಕಾಲಕ್ಕೆಲ್ಲ ಮಾಥರ್ ಪಾಯಿಂಟಿನ ಆಯಕಟ್ಟಿನ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ನಾವೇ ಮೊದಲಿಗರಾಗಿ ನಿಂತೆವು. ‘ಮೂರ್ಕಾಲ್’ಅನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಅದರ ಮೇಲೆ ಕ್ಯಾಂಕಾರ್ಡರನ್ನು ಏರಿಸಿದ್ದಾಯ್ತು. ಬದಿಯ ದಂಡೆಯ ಕಂಬದ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಕ್ಯಾಮರಾ ಕೂತಿತು. ಹಾರಾಡುವ ಕುಳಿರ್ಗಾಳಿಯ ವಿರುದ್ಧ ನನ್ನ ಮೂಗು ಹೋರಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಮೆತ್ತನೆಯ ಟಿಶ್ಶೂ ಒತ್ತಿ ಮೂಗಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ, ವಿಫಲವಾಗಿ. ಅದೂ ಸುಮ್ಮನಾಗದೆ ಗುರುಗುಟ್ಟಲು ಸುರುಗುಟ್ಟಲು ಮೊದಲಿಟ್ಟಿತು. ಟಿಶ್ಶೂ ದಾಸ್ತಾನು ಖಾಲಿಯಾಗಿ ಜಾಕೆಟ್ಟಿನ ತೋಳಿನಲ್ಲೇ ಸಾಂತ್ವನ ಹೇಳಬೇಕಾಯಿತು, ಕೊನೆಕೊನೆಗೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಪೂರ್ವ ಕೊಂಚ ಕೊಂಚ ಕೆಂಚಗಾಯ್ತು. ಅವನ ಮುಖ ಮಾತ್ರ ಕಾಣುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಬೂದು ಬೂದು ಪರದೆಯೊಳಗಿಂದಲೇ ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದನವ ಪೋಕರಿ.

ಅಲ್ಲೊಮ್ಮೆ ಇಲ್ಲೊಮ್ಮೆ ಇಷ್ಟೇ ಇಷ್ಟು ಮುಖ ತೋರಿಸಿದಂತೆ ಮಾಡಿ ಮತ್ತೆ ಪರದೆಯ ಎಡೆಯಲ್ಲಿ ಅಡಗುತ್ತಾ ಆಟವಾಡಿಸಿದವನನ್ನು ನೋಡಲೇಬೇಕೆಂದು ಹಲವಾರು ಜನ ಸೇರಿದ್ದರು ಆರೂಕಾಲು- ಆರೂವರೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ. ಮೆಲ್ಲಗೆ ಪಿಸುಗುಡುತ್ತಿದ್ದ ಈ ಜನ ಮತ್ತು ಸುತ್ತಲ ಹಕ್ಕಿಪಕ್ಕಿಗಳ ಶಾಂತ ವಾತಾವರಣ ಕಲಕುತ್ತಾ ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಚೀನೀ ಪ್ರವಾಸಿಗರ ತಂಡವೊಂದು ಸೇರಿದ ಮೇಲಂತೂ ನನ್ನ ಮೂಗು ಕೆಂಪುಕೆಂಪಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತು. ಅವರ ಚಿಲಿಪಿಲಿಯ ನಡುವೆ ನನ್ನ ಮೂಗನ್ನು ಕೇಳುವವರೇ ಇಲ್ಲವಾಗಿತ್ತು. ಪರದೆಯೆಡೆಯಿಂದ ಅವನ ಛಾಯೆ ಕಂಡರೂ ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಅಡಗಿ ಕಿಚಪಿಚವಾಗಿ ತಾರಕಕ್ಕೇರುತ್ತಿತ್ತು. ಶಾಂತಿಯ ಸಮಾಧಿಯನ್ನನುಭವಿಸಿದೆ.

ಇವಕೆ ಬೇರೆ ಹೆಸರು ಬೇಕೆ...

ಕಣಿವೆಯ ನೋಟ ಹೊಗೆ ತುಂಬಿದಂತೆ ಮಸುಕು ಮಸುಕಾಗಿತ್ತು. ಫೋಟೋಸ್ ಸರಿಯಾಗಿ ಸಿಗದೆ ಮತ್ತೆ ನಿರಾಸೆಯೇ ಆಗಿತ್ತು. ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾಲೆಯಾಟ ಸಾಕೆನಿಸಿತು. ಕೆಂಪು ಮೂಗಿನ ತುದಿಯಿಂದಲೇ ಅವನಿಗೆ ಟಾಟಾ ಹೇಳಿ, ಭೋರಿಡುವ ಗಾಳಿಗೆ ಬೆನ್ನುಹಾಕಿ ಟೆಂಟ್ ಕಡೆ ಬಂದೆವು. ಕ್ಯಾಂಪ್ ಗ್ರೌಂಡ್ ಪರಿಧಿಯೊಳಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ, ನಮ್ಮ ಟೆಂಟಿನಿಂದ ತುಸು ದೂರದಲ್ಲಿ ‘ಅವರಿಬ್ಬರು’ ಮಲ್ಲಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದ್ದರು. ಬೇಗ ಹೊರಡಬೇಕೆನ್ನುವ ರಾಯರ ಯೋಜನೆಯನ್ನೂ ಬದಿಗೊತ್ತಿ ಮರವೊಂದರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ, ಬಂಡೆಯ ಹಿಂದೆ ಕೂತು ಅವರ ಮಲ್ಲಯುದ್ಧದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿದೆ. ನಿಮಗೊಂದೇ ಒಂದು ಸ್ಯಾಂಪಲ್:


ಉಪಾಹಾರ ಮುಗಿಸಿ, ತಯಾರಾಗಿ, ಎಂಟೂವರೆಯ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಟೂರಿಗೆ ಎಂಟು ಗಂಟೆಗೇ ಹಾಜರಿ ಹಾಕಿದೆವು. ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಮುಂಜಾಗ್ರತಾ ವಿಡಿಯೋ ನೋಡಿ ನಮ್ಮ ಸರದಿಯ ಮೇಲೆ ಅವರು ತೋರಿದ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಒಳಗೆ ಕೂತಾಗ ಕಿವಿ ತುಂಬಿತ್ತು. ತುಂಬಿದ್ದು ಹೊರಗೆ ಬಾರದಂತೆ ದಪ್ಪನೆಯ ಹೆಡ್-ಫೋನ್ಸ್ ಹಾಕಲಾಯ್ತು. ಕೆಲವೇ ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ, ಪೈಲಟ್ ಸೇರಿ ಎಂಟು ಜನರನ್ನು ಹೊತ್ತ ಕಾಪ್ಟರ್ ಟುಸಯಾನ್ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಿಂದ ಮೇಲೆದ್ದು ನೈಋತ್ಯಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ, ಪಶ್ಚಿಮಾಭಿಮುಖವಾಗಿ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಹಾರಿತು. ಮುಂದಿನ ಇಪ್ಪತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಪದಗಳಿಲ್ಲ. ನನ್ನೊಳಗೆ ಸೆರೆಯಾದ ನೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಮರಾಕ್ಕೆ ದಕ್ಕಿದ್ದು ಅತ್ಯಲ್ಪ.

ನೂರು ಮಾತಿಗೂ ಮೀರಿದ ನೋಟಗಳು

ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರಿಗೆ ಹತ್ತುವ ಮೊದಲು ಅವರೇ ತೆಗೆದ ನಮ್ಮ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಒಳಗೆ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೊಂಡುಕೊಂಡು ಅಲ್ಲೇ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದ್ದ ಐಮ್ಯಾಕ್ಸ್ ಥಿಯೇಟರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಒಂಬತ್ತೂವರೆಯ ಶೋ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಮತ್ತೆ ಕ್ಯಾಂಪ್ ಗ್ರೌಂಡಿಗೆ ಬಂದೆವು. ಟೆಂಟ್ ಬಿಚ್ಚಿ ಗುಳೇ ಎತ್ತಿದೆವು. ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಒಳಗೆ ತಿರುಗಾಡಲು ನಾಲ್ಕು ರೂಟಿನ ಬಸ್ಸುಗಳಿವೆ, ನಾಲ್ಕೂ ಫ್ರೀ ಷಟಲ್. ಒಂದು ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ವಿಲೇಜ್ ಒಳಗಡೆಯೇ ತಿರುಗುವ ವಿಲೇಜ್ ರೂಟ್- ಬ್ಲೂ ರೂಟ್. ಇನ್ನೊಂದು ವಿಲೇಜಿನಿಂದ ಪಶ್ಚಿಮಕ್ಕೆ, ಹರ್ಮಿಟ್ಸ್ ರೆಸ್ಟ್ ತನಕ ಹೋಗುವದು- ರೆಡ್ ರೂಟ್ (ಅತ್ತ ಕಡೆ ನಂನಮ್ಮ ಕಾರುಗಳನ್ನು ಒಯ್ಯುವಂತಿಲ್ಲ, ಈ ಮುಕ್ತ ಬಸ್ಸುಗಳಲ್ಲೇ ಓಡಾಡಬೇಕು). ಮತ್ತೊಂದು ವಿಲೇಜಿನಿಂದ ಪೂರ್ವಕ್ಕೆ, ಕೈಬಾಬ್ ಟ್ರೈಲ್ ರೂಟ್- ಗ್ರೀನ್ ರೂಟ್ (ವಿಲೇಜಿನಿಂದ ಪೂರ್ವಕ್ಕೆ, ಡೆಸರ್ಟ್ ವ್ಯೂ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಯಾಕಿ ಪಾಯಿಂಟ್ ತನಕ). ಯಾಕಿ ಪಾಯಿಂಟಿಗೆ ಈ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಹೋಗಬೇಕು. ಮುಖ್ಯ ರಸ್ತೆಯಿಂದ ಅತ್ತ ಕಡೆಗೆ ನಂನಮ್ಮ ಗಾಡಿಗಳನ್ನು ಒಯ್ಯುವಂತಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಯದು ಟುಸಯಾನ್ ರೂಟ್- ಪರ್ಪ್ಲ್ ರೂಟ್ (ದಕ್ಷಿಣ ಗೇಟ್ ದಾಟಿ ಐಮ್ಯಾಕ್ಸ್ ಥಿಯೇಟರ್, ಟುಸಯಾನ್ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣ ಕಡೆಗೆ).

ಹತ್ತೂವರೆಗೆ ಬಸ್ ಹಿಡಿದು ಹರ್ಮಿಟ್ಸ್ ರೆಸ್ಟ್ ಕಡೆ ಹೋಗುತ್ತಾ, ನಡುವೆ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಪಾಯಿಂಟ್‌ಗಳಲ್ಲಿ- ಇಳಿದು, ನೋಡಿಕೊಂಡು, ಮುಂದಿನ ಬಸ್ ಹಿಡಿದು, ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ಇಳಿದು...

ಟ್ರೈಲ್ ವ್ಯೂ ಓವರ್ ಲುಕ್ ಪಾಯಿಂಟಿನಿಂದ...

ಕಣಿವೆಯಲ್ಲಿ ಸಮರ ನೌಕೆ

ಶಿವ ದೇಗುಲ, ಐಸಿಸ್ ದೇಗುಲ

ಐಸಿಸ್ ದೇಗುಲ

ಕಣಿವೆಯ ಬದಿಗೊಬ್ಬ ಕಾವಲುಗಾರ

...ಹೀಗೆ ಹರ್ಮಿಟ್ಸ್ ರೆಸ್ಟ್ ತಲುಪಿದೆವು. ದಕ್ಷಿಣ ದಂಡೆಯ ಕೊನೆಯ ನೋಟಕ ಸ್ಥಾನವದು. ಅಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟ ರೆಸ್ಟಾರೆಂಟ್, ಗಿಫ್ಟ್ ಶಾಪ್ ಎಲ್ಲ ಇವೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಅದರ ಹಿಂದಿನ ಪೀಮಾ ಪಾಯಿಂಟಿಗೆ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಾ, ನಡುವೆ ಎಲ್ಲೋ ಕಾಲುಹಾದಿಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿ, ಬಂಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕೂತು, ಕಣಿವೆಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ, ಊಟ ಮಾಡಿದೆವು. ಪೀಮಾ ಪಾಯಿಂಟಿನಿಂದ ಬಸ್ ಹಿಡಿದು ಹಿಂದೆ ಬಂದು, ನಮ್ಮ ಕಾರನ್ನೇರಿ ಪೂರ್ವಕ್ಕೆ, ಡೆಸರ್ಟ್ ವ್ಯೂ ಡ್ರೈವ್ ಹಿಡಿದೆವು, ಅಪರಾಹ್ನ ಎರಡೂವರೆಗೆ. ಅಲ್ಲಿ ಪೂರ್ವದ ಗೇಟಿನ ಮೊದಲು ಸಿಗುವ ತಾಣ ಡೆಸರ್ಟ್ ವ್ಯೂ. ಅಲ್ಲೊಂದು ಹಳೆಯ ವಾಚ್ ಟವರ್.

ವಾಚ್ ಟವರ್ ಒಳಗೆ, ಮೊದಲ ಅಂತಸ್ತಿನ ಗೋಡೆಯಲ್ಲಿ ನಾವಹೋ ಇಂಡಿಯನ್ಸ್ ಚಿತ್ರಕಲೆಯ ಅನುಕರಣೆ

ಟವರ್ ಹತ್ತಿ ಕಣಿವೆಯನ್ನು ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟದ್ದು- ಸಂಜೆ ನಾಲ್ಕೂವರೆಗೆ. ದಾರಿಯಲ್ಲೊಬ್ಬಳು ನಾವಹೋ ಇಂಡಿಯನ್ ಹುಡುಗಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಒಂದರ್ಧ ಗಂಟೆ ಹರಟೆ ಹೊಡೆದು ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದೆವು. ಪೂರ್ವ, ಉತ್ತರ, ಪಶ್ಚಿಮ, ದಕ್ಷಿಣ, ಪಶ್ಚಿಮ, ಉತ್ತರ... ದಾರಿ ತಿರುಗಿದಲ್ಲೆಲ್ಲ ತಿರುಗಿ ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ನಿನ ಉತ್ತರ ದಂಡೆಯನ್ನು ತಲುಪಿದಾಗ ಆಗಸ್ಟ್ ಮೂವತ್ತೊಂದರ ರಾತ್ರಿ ಒಂಭತ್ತು ಗಂಟೆ.

ಕಾರಿನ ಹೆಡ್ ಲೈಟಿನಲ್ಲೇ ಟೆಂಟ್ ಹಾಕಿ, ಊಟ ಮಾಡಿ, ಸ್ನಾನ ಮಾಡಲು ಶವರ್ ಹೌಸ್ ಕಡೆ ಹೋದಾಗ ಗಂಟೆ ಹತ್ತು. ಮಹಿಳೆಯರ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಬೆಳಕಿತ್ತು. ಮಹನೀಯರಿಗೆ ಕತ್ತಲಾಗಿತ್ತು. ಅತ್ತಿತ್ತ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಬಂದ ರೇಂಜರ್ ಜೊತೆ ಇವರು ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ಕೇಳಿ ಹೊರ ಬಂದೆ. "ಮುಚ್ಚುವ ಟೈಮ್ ಆಗಿದೆ" ಅಂದ. "ಹೌದಾ..." ಪೆಚ್ಚು ಮೋರೆ ಹಾಕಿದೆ. "ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದ್ರಿ?" ಮುಖಭಾವ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿತ್ತು. "ಸೌಥ್ ರಿಮ್. ನಿನ್ನೆ ಅಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಂಪಿಂಗ್ ಮಾಡಿದ್ದೆವು. ಇವತ್ತು ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ಹೈಕಿಂಗ್ ಮಾಡಿದ್ದೆವು. ಸಾಕಷ್ಟು ದಣಿದಿದ್ದೇವೆ. ಅಲ್ಲಿ ಹನ್ನೊಂದರ ತನಕ ತೆರೆದಿದ್ದರು ಇಲ್ಲೂ ಹಾಗೇ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆವು..." ಇಬ್ಬರ ಮುಖವನ್ನೂ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿ, "ಹೋಗಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ. ನಾನು ಮತ್ತೆ ಬಂದು ಬೀಗ ಹಾಕುತ್ತೇನೆ" ಅಂದವನಿಗೆ ಪದೇ ಪದೇ ಧನ್ಯವಾದ ಹೇಳಿ ಬಿಸಿಬಿಸಿ ಶವರ್ ನೀರನ್ನು ಆನಂದಿಸಿ ಟೆಂಟ್ ಸೇರಿಕೊಂಡೆವು. ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಏನಿತ್ತೋ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ.

(ಸಾವಕಾಶವಾಗಿ ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಪೂರ್ತಿ (ಮೇಲೆ, ಕೆಳಗೆ, ಒಳಗೆ, ಹೊರಗೆ) ನೋಡುವದಾದರೆ ಒಂದು ವಾರವಾದರೂ ಬೇಕು. ಸಾಕಷ್ಟು ಹೈಕಿಂಗ್ ಟ್ರೈಲ್ಸ್ ಇವೆ. ದೇವ, ವಿಷ್ಣು, ಬ್ರಹ್ಮ- ದೇಗುಲಗಳು, ಕೃಷ್ಣ ಗೋಪುರ, ರಾಮ ಗೋಪುರ, ಬುದ್ಧ, ವೀನಸ್, ಜ್ಯುಪಿಟರ್, ಝೋರೋವಾಸ್ಟರ್, ರಾ, ಕನ್ಫ್ಯೂಷಿಯಸ್, ಒಸೈರಿಸ್, ಥೋರ್, ಸೋಲೋಮನ್, ಶೀಬಾ- ದೇಗುಲಗಳೆಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿವೆ. ಸಾವಧಾನವಾಗಿ ಎಲ್ಲ ವ್ಯೂ ಪಾಯಿಂಟ್ಸ್ ನೋಡಿಕೊಂಡು, ಅಲ್ಲಿರುವ ಮಾಹಿತಿ ಫಲಕಗಳನ್ನು ಓದಿಕೊಂಡು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಗುರುತಿಸುವುದು ಸಾಧ್ಯ. ನಮಗಷ್ಟು ಸಮಯವಿರಲಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲ ದೇವರನ್ನು, ದೇಗುಲಗಳನ್ನು ಅಲ್ಲಲ್ಲೇ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಟೆವು. ಭಕ್ತ ಜನರು ಮನ್ನಿಸಬೇಕು.)