ಇನ್ನೊಂದು ಅಕ್ಷರಂಗಳ

"ಹರಿವ ಲಹರಿ"ಯ ಹಾದಿ->->->

ಹೀಗೊಂದು ಯೋಚನೆ:

*ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯೆಂದರೆ ಮುಕ್ತಾಯ; ಹಾದಿಯ ಕೊನೆ.*

Tuesday, 10 November 2009

ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಕಂಟ್ರಿ: ಪ್ರವಾಸ ಪುರವಣಿ-೦೯

ಬ್ರೈನಿಗೆ ಸರ್ಪ್ರೈಸ್- ಬ್ರೈಸ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್

ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೩ ಗುರುವಾರ.

ಸೆಡಾರ್ ಸಿಟಿಯಿಂದ ಹೊರಟು ಸೆಡಾರ್ ಬ್ರೇಕ್ಸ್ ನೋಡಿಕೊಂಡು, ರೆಡ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಮುಖಾಂತರ ಬ್ರೈಸ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ತಲುಪಿದಾಗ ಅಪರಾಹ್ನ ಮೂರೂವರೆ.


ನಮ್ಮ ಕ್ಯಾಂಪ್ ಸೈಟ್ ಕಡೆ ಹೋಗಿ, ನಮ್ಮ ಹೆಸರು ಅಲ್ಲಿ ನಮೂದಾಗಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿ, ವಿಸಿಟರ್ ಸೆಂಟರಿಗೆ ಬಂದೆವು, ಸುಮಾರು ನಾಲ್ಕೂಕಾಲಕ್ಕೆ. ಕಾರಿನ ಸಿಗರೇಟ್ ಲೈಟರ್ ಡಮಾರ್ ಆಗಿದ್ದರಿಂದ ಕ್ಯಾಮರಾ ಬ್ಯಾಟರಿಗಳನ್ನ ಚಾರ್ಜ್ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ! ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಕ್ಯಾಮರಾಗಳಿಗೂ ಒಂದೇ ತರದ ಬ್ಯಾಟರಿಗಳು ಮತ್ತು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಬ್ಯಾಟರಿಯಿತ್ತು. ನನ್ನ ಕ್ಯಾಮರಾ ಬ್ಯಾಟರಿ ಖಾಲಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದು, ಅದನ್ನು ವಿಸಿಟರ್ ಸೆಂಟರಿನಲ್ಲಿ ಚಾರ್ಜಿಗಿಡಲು ಕೊಟ್ಟೆವು- ಏಳು ಗಂಟೆಯ ಮೊದಲು ಪಡೆಯುತ್ತೇವೆಂಬ ಕರಾರಿನೊಡನೆ.

ಬ್ರೈಸ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ಕಡೆ ಹೋದಾಗ ಸಣ್ಣಗೆ ಮಳೆ ಹನಿಯಲಾರಂಭಿಸಿತು. ಕಳೆದ ಬಾರಿ ಸುರಿಯುವ ಹಿಮದಡಿ ನೋಡಿದ ಕೆಂಪು-ಕಿತ್ತಳೆ-ಬೂದು ‘ಹೂಡೂ’ಗಳು ಈ ಸಲ ಎರಡೆರಡು ಬಣ್ಣಬಿಲ್ಲುಗಳ ನೆರಳಲ್ಲಿ ತಲೆಯೆತ್ತಿ ನಿಂತಿದ್ದವು.




‘ದ ಗ್ರೆಟ್ಟೋ’

ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ- ಪರಿಯಾ ಪಾಯಿಂಟ್, ಯೊವಿಂಪಾ ಪಾಯಿಂಟ್, ರೈನ್ ಬೋ ಪಾಯಿಂಟ್ ತನಕ ಡ್ರೈವ್ ಹೋಗಿ, ಹಿಂದೆ ಬರುವಾಗ ನಡುನಡುವಿನ ತಾಣಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲ ನಿಂತು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಬಂದೆವು.








ಕ್ಯಾಮರಾ ಬ್ಯಾಟರಿಯನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಪಡೆದು ಸನ್ ಸೆಟ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ಕಡೆ ಸವಾರಿ ಸಾಗಿತು. ಸೂರ್ಯಾಸ್ತ ನೋಡಿ, ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ ಶುರುವಾಗುವ ಒಂದು ಟ್ರೈಲಿನಲ್ಲಿ, ಅರೆಗತ್ತಲಿನಲ್ಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ದೂರ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಒಳಗೆ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿದೆವು.

ಮೂಡಲಲ್ಲಿ ಮೂಡಿ ಬಂದ ತಿಂಗಳಮಾಮ

ಕಣಿವೆಯೊಳಗಿಂದ...


ಸಾಕಷ್ಟು ಮಬ್ಬು ಹರಡಿ ಹೆಜ್ಜೆ ತಪ್ಪಬಹುದೇನೋ ಅನ್ನಿಸುವ ಹಾಗಾದಾಗ ತಿರುಗಿ ಮೇಲೆ ಬಂದು ಕ್ಯಾಂಪ್ ಸೈಟ್ ಸೇರಿ ಕಾರ್ ಹೆಡ್ ಲೈಟ್ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲೇ ಟೆಂಟ್ ಪಿಚ್ ಮಾಡಿ, ಊಟ ಮುಗಿಸಿದೆವು. ಮರುದಿನ ಸೂರ್ಯೋದಯ ನೋಡಲು ಹೋಗಬೇಕೆಂದು ನಾಲ್ಕೂವರೆಗೇ ಅಲಾರಂ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಮಲಗಿದಾಗ ರಾತ್ರೆ ಹನ್ನೊಂದೇ ದಾಟಿಹೋಯ್ತು.

ಮರುದಿನ- ಶುಕ್ರವಾರ, ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೪.

ಅಲಾರಂ ದನಿಗೆ ಕಷ್ಟದಿಂದಲೇ ಕಣ್ಣುಬಿಟ್ಟು, ಮುಖ ತೊಳೆದುಕೊಂಡು, ಸೂರ್ಯೋದಯ ತಾಣಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಸೇರಿದಾಗ ಬೇರಾವ ಕಾರ್ ಕೂಡಾ ಅಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ. ಚಳಿಗಾಳಿ ಗಾಜನ್ನೇ ಕೊರೆಯುವಂತೆ ಸುಳಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಆಗ ನಮ್ಮ ಮೆದುಳಿಗೆ ಸೂರ್ಯನಿಲ್ಲದೆಯೇ ಬೆಳಕಾಯಿತು, ನಾವು ಒಂದು ಗಂಟೆ ಬೇಗನೇ ಬಂದಿದ್ದೆವು. ಅರುಣೋದಯ ಆರು ಗಂಟೆಗೆ. ಕಾರಲ್ಲೇ ಮುಕ್ಕಾಲು ಗಂಟೆ ಕಾದಿದ್ದು ಐದೂಮುಕ್ಕಾಲಿಗೆ ಐವತ್ತು ಹೆಜ್ಜೆ ನಡೆದು ರಿಮ್ ಬದಿಗೆ ಹೋದೆವು. ಅಲ್ಲಾಗಲೇ ಹಲವರು ಜಮಾಯಿಸಿದ್ದರು. ಗಾಳಿ ನಡುನಡುವೆ ಗಸ್ತು ತಿರುಗುತ್ತಿತ್ತು, ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ‘ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ’. ಫ್ಲಾನೆಲ್ ಅಂಗಿಯ ಮೇಲೆ ಜಾಕೆಟ್, ಅದರ ಮೇಲೆ ಶಾಲು ಸುತ್ತಿಕೊಂಡರೂ ನನ್ನ ಮೂಗಿಗೆ ಗಾಳಿಯ ಸುತ್ತಾಟ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯಾಗಲಿಲ್ಲ, ಗುರುಗುಟ್ಟಲು ಶುರುವಿಟ್ಟಿತು.

ಪಡುವಣದಲಿ ಹೊರಳಿನಿಂತ ತಿಂಗಳಮಾಮ



ಆರೂಕಾಲರ ಸಮಯ, ಪೂರ್ವ ರಂಗೇರಿದಾಗಲೂ ನನ್ನ ಮೂಗಿನ ರಂಗಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಒಸರು ಕರಗಲಿಲ್ಲ.
ಅಂತೂ ಇಂತೂ ಮರುತನನ್ನೂ ಮೂಗನ್ನೂ ಸಂಭಾಳಿಸಿಕೊಂಡು ಹೊನ್ನಹೊಳೆಯ ಎಳೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೂಡೂಸ್ ಮೀಯುವುದನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿದೆ.




ಅಲ್ಲಿಂದಲೂ ಹೊರಡುವ ಟ್ರೈಲ್ ಹಿಡಿದು ಒಂದಿಷ್ಟು ಕೆಳಗಿಳಿದೆವು.


ಕಣಿವೆಯೊಳಗೆ ಕಿರಣಕೋನ

ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಸುತ್ತಾಡಿ, ಇನ್ನೊಂದಿಷ್ಟು ಚಿತ್ರ ತೆಗೆದು, ಮೇಲಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿ ಬಂದು, ಟೆಂಟ್ ಕಡೆ ಸಾಗಿದೆವು.

ತಿಂಡಿ ಮುಗಿಸಿ, ಟೆಂಟ್ ಬಿಚ್ಚಿ ಹೊರಟು, ಸ್ಪೂರ್ತಿ ಕೊಡುವ ಇನ್‍ಸ್ಪಿರೇಶನ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ಮತ್ತು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬ್ರೈಸ್ ಪಾಯಿಂಟ್‍ಗಳಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಾಡಿದೆವು.





ಹತ್ತು ನಲ್ವತ್ತಕ್ಕೆ ಹೊರಟು ಕ್ಯಾನಿಯನ್ನಿನ ಗೇಟಿನಿಂದ ನಾಲ್ಕು ಮೈಲು ಹೊರಗಿದ್ದ ‘ಮೊಸ್ಸಿ ಕೇವ್’ ಮತ್ತು ಅದರ ಬಳಿಯೇ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಉಲ್ಲಸಿತ ನೀರ ಝರಿ ನೋಡಿಕೊಂಡು...

ತೆಳ್ಳಗಾಗುವ ತಯಾರಿಯಲ್ಲಿ ‘ಹೂಡೂಸ್’

ಭಾರತದ ನೀಲಿನಕ್ಷೆಗೆ ಎರಡು ಕೋಡು





...ಹೈವೇ ಹಿಡಿದಾಗ ಹನ್ನೊಂದು ನಲವತ್ತು.

ಮುಂದಿನ ಕಂತಿನಲ್ಲಿ- ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಸ್ಟೇರ್ ಕೇಸ್ ಎಸ್ಕಲಾಂಟೇ ಮತ್ತು ಕ್ಯಾಪಿಟಲ್ ರೀಫ಼್ ಅನಾವರಣಗೊಳ್ಳಲಿವೆ.

Sunday, 1 November 2009

ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಕಂಟ್ರಿ: ಪ್ರವಾಸ ಪುರವಣಿ-೦೮

‘ಜರ್ನಿ’ಗೆ ‘ಬ್ರೇಕ್’ ಕೊಡುವ ಸೆಡಾರ್ ಬ್ರೇಕ್ಸ್....

ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೩ ಗುರುವಾರ
ಸೆಡಾರ್ ಸಿಟಿಯಿಂದ ಇನ್ನಷ್ಟು ರಿಲ್ಯಾಕ್ಸ್ ಆಗಿ, ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಿಗೆ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಹೊಂದಿಸಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಕೆಲವೊಂದು ಪುಟ್ಟ ಚೀಲಗಳಲ್ಲಿ ಧರಿಸಿಯಾದ ಒಗೆಯಲಿರುವ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ತುಂಬಿಸಿ ಕಾರ್ ಟ್ರಂಕಿನ ಮೂಲೆಗೆ ತಳ್ಳಿ, ಹೊರಟಾಗಲೇ ಸುಮಾರು ೧೧ ಗಂಟೆ. ಸೆಡಾರ್ ಬ್ರೇಕ್ಸ್ ತಲುಪಿದಾಗ ೧೨.



ಇದೊಂದು ಸಣ್ಣ ಸ್ಥಳ (ಬೇರೆಯವುಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ). ಇಲ್ಲಿ ವಿಸಿಟರ್ ಸೆಂಟರಿನ ಹಿಂದೆಯೇ ಒಂದು ನೋಟಕತಾಣ.









ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಎರಡು ಮೂರು ತಾಣಗಳು, ಕಣಿವೆಯ ಮೇಲ್ಬದಿಯಲ್ಲೇ ಡ್ರೈವ್. ಇಲ್ಲಿಯೂ ಕೆಲವೊಂದು ಹೈಕಿಂಗ್ ಟ್ರೈಲ್ಸ್ ಇವೆ. ಸಮಯದ ಪರಿಮಿತಿಯಿಂದಾಗಿ ನಾವು ಅವ್ಯಾವುದಕ್ಕೂ ನಮ್ಮ ಶೂಧೂಳಿ ಇರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಡ್ರೈವ್ ಮಾತ್ರ ಹೋಗಿ ನೋಟಕತಾಣಗಳಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಇಣುಕಿ ಕಂಡಷ್ಟನ್ನು ಚಿತ್ರಪೆಟ್ಟಿಯೊಳಗೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡೆವು.











ಅಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿತು, ಮೂರು ದಿನಗಳಿಂದ ‘ಇವತ್ತು ರಾತ್ರಿ ನಿಮ್ಮ ಟೆಂಟ್ ಎಬ್ಬಿಸ್ಲಾ?’ ಅಂತ ಗುಡುಗಿ ಹಬ್ಬಿ ಹೆದರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಸ್ಟಾರ್ಮ್. ಎಷ್ಟೋ ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಮೈಮೇಲೆ ಆಲಿಕಲ್ಲು ಬಿತ್ತು. ಮನಸ್ಸು ಖುಷಿಯಿಂದ ಕುಣಿಯಿತು.





ಆಗಲೇ ದೂರದಲ್ಲಿ ಕೋಲ್ಮಿಂಚು, ಬಳ್ಳಿ ಮಿಂಚುಗಳು. ಗುಡುಗಿನ ಅಬ್ಬರ. ಅವು ಖುಷಿಯನ್ನು ಹಿಂದೆ ತಳ್ಳಿ ಕಾರಿನೊಳಗೆ ಕೂತಿರುವಂತೆ ಆದೇಶಿಸಿದವು. ಕಣಿವೆಯ ಮೇಲಿನ ಬದಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಂಚು-ಸಿಡಿಲಿನ ಹೊಡೆತಗಳ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ಜಾಸ್ತಿಯಾದ್ದರಿಂದ ‘ದೊಡ್ಡ ಮಳೆ ಮೋಡಗಳಿದ್ದರೆ, ಮಿಂಚು ಗುಡುಗು ಇದ್ದರೆ, ರಿಮ್ ಕಡೆಗೆ ಬರಬೇಡಿ, ಕಾರಿನೊಳಗೆ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಕೂತಿರಿ’ ಅನ್ನುವ ಸೂಚನಾ ಫಲಕಗಳು ಎಲ್ಲ ಕಡೆಯೂ ಕಾಣಸಿಕ್ಕಿದ್ದವು; ಇಲ್ಲೂ ಅಷ್ಟೇ. ಅದನ್ನು ಪಾಲಿಸಿದೆವೆನ್ನಿ.

ಕಾರಿನೊಳಗಿಂದಲೇ ಸುರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಆಲಿಕಲ್ಲುಗಳಿಗೆ, ದಪ್ಪ ದಪ್ಪನೆಯ ನೀರ ಹನಿಗಳಿಗೆ ಕಿವಿಯಾಗಿ ಕಣ್ಣಾಗಿ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಕೂತಿದ್ದು ಮತ್ತೆ ಪಯಣ. ರಸ್ತೆ ಬದಿಯಲ್ಲೆಲ್ಲ ಆಲಿಕಲ್ಲುಗಳ ರಾಶಿ- ಹಿಮಪಾತವಾದಂತೆ.



ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟು, ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಊಟಕ್ಕೆ ಪ್ಯಾಂಗ್ವಿಚ್ ಲೇಕ್ ಬದಿಗೆ ಬಂದೆವು, ಒಂದೂವರೆಗೆ. ಯಾರೂ ಇಲ್ಲದ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿರ್ಜನ ತಾಣ. ಎದುರಿಗೆ ಬೂದು-ನೀಲಿ ಆಗಸದಡಿಯಲ್ಲಿ ಹರಡಿರುವ ಸರೋವರ. ಅದರ ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ಗುಡ್ದ-ಬೆಟ್ಟ. ಪ್ರಶಾಂತವಾಗಿತ್ತು.







ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಚಿಪ್‌ಮಂಕ್ (ಸಣ್ಣ ಜಾತಿಯ ಅಳಿಲು)ಗಳ ಆಟ ನೋಡುತ್ತಾ ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ಹೊರಟಾಗ ಎರಡು ಗಂಟೆ (ಅವು ನಮ್ಮ ಕ್ಯಾಮರಾ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಲೇ ಇಲ್ಲ, ಅಷ್ಟೂ ಚುರುಕು. ಚಿತ್ರ ತೆಗೀಲಿಕ್ಕೇಂತ ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತು ನಿಮಿಷ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ಓಡಾಡಿದ್ದೇ ಬಂತು!).

ಮುಖ್ಯ ರಸ್ತೆಗೆ ಬಂದು ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ, ಬದಿಯ ದಿಬ್ಬದ ಮೇಲೆ, ಇವರು ಆರಾಮಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದರು. ಕಾರ್ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಕೆಲವು ಫೋಟೋ ತೆಗೆದುಕೊಂಡೆ, ನೀವೂ ನೋಡಿ ಅವರ ಚಂದ:



ಗಂಟೆ ಎರಡು ನಲ್ವತ್ತು ಆದಾಗ ಬ್ರೈಸ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ನಿನ ಗೇಟ್ ವೇ ಅನ್ನಬಹುದಾದ ರೆಡ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ಒಳಗೆ ಬಂದಿದ್ದೆವು. ಅಲ್ಲೊಂದೆರಡು ಚಿತ್ರಗಳಾದವು.





ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿ ಬ್ರೈಸ್ ಕ್ಯಾನಿಯನ್ ತಲುಪಿದಾಗ ಮೂರೂವರೆ. ಕ್ಯಾಂಪ್ ಸೈಟ್ ಕಡೆ ಹೋಗಿ, ಅಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ನಿಗದಿಯಾದ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಹೆಸರಿನ ಚೀಟಿಯಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡು ವಿಸಿಟರ್ ಸೆಂಟರಿಗೆ ಬಂದು ಬೇಕಾದ ವಿವರಗಳನ್ನು ಪಡೆದು ಬೇಸಗೆಯಲ್ಲಿ ಬ್ರೈಸಿನ ಸೌಂದರ್ಯ ನೋಡಲು ಹೊರಟೆವು, ನಾಲ್ಕುಕಾಲಕ್ಕೆ.

ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಹಿಮದಡಿಯಲ್ಲಿ ಬ್ರೈಸ್ ಹೇಗಿತ್ತು? ಪ್ರವಾಸ ಪುರವಣಿಯ ಮೊದಲ ಕಂತಿನ ಎರಡನೇ ಚಿತ್ರ ನೋಡಿ.